“ยอดเขา ไม่ใช่ยอดเรา”

แต่ละคนมีภูเขาที่...

“ยอดเขา ไม่ใช่ยอดเรา”

แต่ละคนมีภูเขาที่ต้องปีนกันคนละลูก
แบกสัมภาระแตกต่างกัน
จึงไม่ยุติธรรมกับตัวเอง
ถ้าจะเปรียบเทียบว่าเขาปีนเร็วกว่า
เขาจะถึงยอดเขาแล้ว
เรายังไม่ถึงไหนเลย...
เปรียบเทียบแบบนี้
มีแต่กดดันตัวเองเปล่า ๆ
สู้ดี เปรียบเทียบตัวเรากับตัวเราเอง
ว่าปีนขึ้นสูงกว่าเมื่อวานหรือเปล่า?
หรือยังย่ำอยู่กับที่?
หรือกลิ้งตกลงไปที่ตีนเขา?
คิดแบบนี้ มีประโยชน์กว่าเยอะ
ใครจะไปถึงยอดเขา ก็ช่างเขา นั่นมันยอดเขา ...ไม่ใช่ยอดเรา
อันที่จริง
ไม่มีชีวิตของใครคนไหนที่น่าอิจฉา
เพราะทุกคนต่างมีทุกข์กันคนละแบบ
เพียงแต่เขาอาจไม่ได้บอก
หรือบอก เราก็ไม่ได้ฟัง
เพราะเลือกมองแต่ด้านสมหวังของเขา
เลิกเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่น
แล้วถามตัวเองเสียใหม่ว่า....
เราน่ะถึง "ยอดเรา" แล้วหรือยัง?
อีกอย่างที่ต้องเตือนตัวเองเสมอ ...เป้าหมายนั้นสำคัญ
แต่อย่าลืมนับความสุขระหว่างทาง
เพราะเราใช้เวลาเดินทาง
มากกว่าตอนอยู่ที่จุดหมายเสียอีก
ถ้าระหว่างทาง เรายังไม่สนุก
เป็นไปได้ว่าจุดหมายที่กำลังจะไป
อาจไม่ใช่ที่เราต้องการอย่างแท้จริง

แต่คิดแล้วก็น่าแปลก...
คนเรามักเข้าใจผิดใน 3 อย่างนี้
หนึ่ง เข้าใจผิดว่า...
สิ่งที่ฉันยังไม่มี
ต้องดีกว่าสิ่งที่ฉันมีอยู่แน่ ๆ
สอง เข้าใจผิดว่า...
ไม่ว่าตอนนี้ฉันจะมีอยู่เท่าไหร่
แต่ถ้ามีมากขึ้น ก็ต้องดีกว่าแน่ ๆ
สาม เข้าใจผิดว่า...
เมื่อได้สิ่งที่ต้องการมาครอบครอง
ฉันต้องมีความสุขตลอดไปแน่ ๆ
ความเข้าใจแบบนี้
ทำให้ความสุข "มีเงื่อนไข"
ต้องมีใหม่ ต้องมีเพิ่ม ต้องได้มา
ฉันจึงจะมีความสุข
เราเอาความสุขไปฝากไว้กับอนาคต
และอนาคตไม่เคยมีอยู่จริง
พอวันพรุ่งนี้ที่รอคอยมาถึง
ก็มีวันพรุ่งนี้ถัดออกไปอีก
เราถูกหลอกให้มีความสุขยากขึ้น
ต้องมีนู่นนั่นนี่ก่อน จึงจะมีความสุข
ต้องได้ไปเที่ยวที่นู่นนั่นนี่ก่อน จึงจะมีความสุข
ต้องได้เป็นนู่นนั่นนี่ก่อน จึงจะมีความสุข
ทั้งที่จริงทั้งหมดที่เราต้องมี
คือ "ปัจจุบัน"
เรามีความสุขได้ตั้งแต่ตอนนี้เลย
เงื่อนไขเยอะ ความสุขน้อย
เงื่อนไขน้อย ความสุขเยอะ
เรื่องก็มีเท่านี้เอง
อย่าเขียนโปรแกรมความสุขให้ซับซ้อน
ปัจจุบันคือสิ่งเดียวที่เรามี
ความสุขอยู่ที่นี่ ตรงนี้ ตอนนี้

บทเพลงหนึ่งของ The Beatles
ชื่อว่า Nowhere Man
พูดถึงคนหลงทางไปเรื่อย ไร้จุดหมาย
ประโยคหนึ่งในเพลงนี้
จอห์น เลนนอน ร้องถามคนฟังว่า
"ฟังแล้วคล้ายคุณกับผมไหม ที่ไร้จุดหมายเช่นกัน"
ว่ากันว่าชื่อเพลงเพลงนี้ Nowhere Man
ถ้าแยกคำออกมา จะอ่านได้เป็น
Now-here-Man
หรือ "ที่นี่ ตรงนี้แหละเพื่อนเอ๋ย"
มันอยู่ที่นี่ ตรงนี้อยู่แล้ว
คำตอบทั้งหมดของชีวิตที่เราสงสัย
เพียงถามใจตัวเองในคืนที่เงียบสงบ
...เราจะพบคำตอบนั้น
ยิ่งอายุเพิ่มมากขึ้น
ผมยิ่งพบว่านี่ไม่ใช่ปรัชญาเท่ ๆ
แต่คือเรื่องจริง
ไม่ต้องไปค้นที่ไหนไกล ...คำตอบอยู่ในตัวเรา
เพียงแต่ชีวิตนั้นน่าแปลก
เหมือนให้เราเดินอ้อม
จำเป็นต้องเดินทางไกล
ฝ่าฟันขึ้นเขาลูกแล้วลูกเล่า
ออกค้นหาสิ่งที่ชีวิตต้องการ
เพื่อที่สุดท้ายจะพบว่า...
คำตอบไม่ได้อยู่ที่บนเขา
แต่อยู่ที่ในเรา
...อยู่ที่นี่ อยู่ตรงนี้อยู่แล้ว

- บอย วิสูตร

---